| Bezoek aan St Michaels Mount | vrijdag 18 mei 2018 |
De camper blijft vandaag op z’n plekje staan. We zitten namelijk tegenover de St Michaels Mount, dus daar kunnen we lopend naar toe. 
Maar: de vloed verrast ons. Niet dat we nu plotseling te maken krijgen met stijgend water, maar onze reisleider is verkeerd voorgelicht door de eigenaresse van de camping. Als we namelijk tegen half elf bij de dam naar St Michaels Mount zijn, staat het water nog te hoog om de berg met droge voeten te kunnen bereiken. Laag water blijkt het pas tegen twaalven te zijn. Dus nemen we de boot, want dat is hier uitstekend geregeld. Ze varen af en aan.
Met de boot naar de berg: St Michaels Mount
Sneller dan met dit vervoermiddel red je niet. De bootsman heeft maar amper tijd om zijn £ 2.- per persoon te innen en je dan ook nog een bonnetje te geven, of hij legt alweer aan bij de steiger.
Daar worden we al enthousiast opgewacht door het groepje dat met een bootje eerder meekon. Dat geeft zowel hen als ons bovendien mooi de gelegenheid daarvan foto’s te maken. We lopen richting ticket-office, maar daar krijgen we alleen een plattegrondje. Iets verderop is het loketje waar ze de lidmaatschapsbrief van de National Trust controleren.
Klimmen naar het kasteel
En dan begint het klimwerk naar het kasteel, bovenop St Michaels Mount. Eerst zijn er trappen, maar daarna wordt het –net als in Clovelly- een steile keienstraat omhoog. 
Tussendoor maar een keertje op een bankje even bijkomen.
Boven worden we gelukkig wel beloond. Je hebt hier –in de veilige omgeving van enkele rijen kanonnen- mooie uitzichten op de baai, de bootjes waarmee we naar het eiland kwamen en je ziet iets beter het wandelpad dat zich net onder de waterspiegel aftekent.
De steile rotsen die uit Penzance Bay oprijzen, hebben een rijke geschiedenis. 
Volgens de legende verscheen hier in 495 de aartsengel Michael . In de 6e eeuw begon de bouw van een kerk en een klooster. In 1090, na de Normandische verovering, werd het een dependance van het Benedictijnenklooster op de grens van Normandie en Bretagne: Le Mont Saint Michel. Dus heet het hier al sinds eeuwen: St Michaels Mount. Als je deze link aanklikt, zie je in de header meteen een leuke video die -versneld- laag tij, mid-tij en hoog tij aangeeft.
Na het opheffen van alle kloosters door Hendrik VIII werd het als vesting eigendom van de staat. Vanuit hier werden im- en exportbelastingen opgelegd.
Indrukwekkend oud kasteel
Na aankoop in 1659 door kolonel St Aubyn –je ziet hier nu nog vele portretten van zijn familie- werd het een landhuis. Dit ‘Topstuk van St. Michaels Mount’ is nu dus eigendom van de National Trust, maar de familie huurt het. Zo is eeuwenlang voortbestaan en goed onderhoud gewaarborgd, terwijl toch de bewoners en hun nazaten hier jarenlang kunnen blijven wonen.
Bovendien zijn zij natuurlijk erg nauw betrokken bij het huis dat al zo lang in de familie zit. Het mes snijdt dus duidelijk van twee kanten.
Het weer zorgt voor vertraging
Hoewel het vandaag lekker zonnig is –halverwege het bezoek hebben we de jassen al uitgedaan- blijkt de bloei van diverse planten flink achter te lopen. Reisleider Leo is hier natuurlijk vaker geweest en hij kan ons goed vertellen over het verschil dat onder meer is ontstaan door een koude winter, veel sneeuwval en een te laat op gang komend voorjaar. Helaas, we zullen het ermee moeten doen: de natuur laat zich niet dwingen. 
Toch vallen er mooie foto’s te maken, onder meer van bloeiende vetplanten die hier in vele variëteiten voorkomen en soms heel bijzondere bloeiwijzen hebben.
Wij gaan nu nog iets verder omlaag: tot zeeniveau. Het is nu volledig eb geworden, de dam is drooggevallen en de schippers hebben tijd om te lunchen en een middagdutje te doen. Wij kunnen te voet de vaste wal bereiken.
Op de soep bij Rosario
We gaan nu op zoek naar een tearoom op om wat te drinken/eten. Het wordt ‘’Rosario’’ en zij serveert een lekker pittige pastinaaksoep met een kopje thee en een glas jus d’orange. 
De zon laat het helaas af en toe een beetje afweten en dan is het best fris op het terras. We hebben echter ook geen zin om ons te haasten en ondanks de afwisseling tussen zon en wolken kunnen we toch een flinke tijd genieten. We krijgen de rekening, vereffenen onze schuld en dan lopen we weer terug naar de camping.
Onderweg zien we nogmaals een fraai beeld van St Michaels Mount, met een dolfijn op de voorgrond. Die wordt natuurlijk ook nog even vastgelegd. Het water tussen kust en eiland is nu geheel verdwenen.
Het is pas twee uur en ook daar kunnen we dus nog volop van de middag genieten.
‘s Avonds gaan we weer aan de slag met het aanvullen van onderdelen voor het reisverslag, om te zorgen dat we geen zaken vergeten.
