| Ieper – Calais – Guines | zaterdag 5 mei 2018 / gereden: .. km |
In de loop van de middag verwachten de NKC-reisleiders ons op onze eerste ”groepscamping”: La Bien Assise in Guînes. We hebben daarvoor dus alle tijd, omdat de afstand van Ieper daar naar toe maar 102 km is. Eerst echter gaan we langs in Calais -waar we morgen zullen inschepen. Daar staat een grote Auchân supermarkt, met mogelijkheid om te tanken. Van beide faciliteiten willen we gebruikmaken. Dan zijn we helemaal gepakt en gezakt voor het vertrek morgen.
We verlaten België en rijden Noord-Frankrijk in
Het is even over elf als we Jeugdstadion Ieper verlaten. Via Poperinge rijden we over de N38 richting Franse grens. Daar nemen we bij Steenvoorde de A25, die vervolgens N225 wordt. Onder Duinkerken langs -we hebben er dan al de helft van de afstand opzitten- gaan we via de A16 richting Calais. Iets ten oosten van die stad staat de grote Auchân.
In het reisboek staat die voor morgen aangegeven als inkoopmogelijkheid, maar dan moet je je of erg haasten of ‘s morgens om vijf uur uit Guînes vertrekken om op tijd de boot te halen… Dat doen we maar niet.
Parkeren is, zoals we wel gewend zijn, erg makkelijk. Weliswaar is een deel van het parkeerterrein in gebruik voor een kermis, maar er is nog ruim voldoende plek over. We rijden door tot achteraan -of vooraan, als je het andersom bekijkt- en dat biedt meteen een mooi plekje voor de lunch.
Daarna halen we een boodschappenkar onder de overkapping vandaan en gaan we shoppen. Heerlijk ruim aanbod en we scoren voldoende voorraad voor de komende dagen, want er zit ook nog een weekend in. 
Ik zie ook nog Omèr staan: een biertje dat mij doet denken aan een van de bruidsparen: de bruidegom dronk het haast als limonade, vertelde hij. We laden alles ”grof” in: de verfijning komt straks op de camping wel. Nog even aan de overkant diesel tanken en dan zijn we klaar voor de ontmoeting met onze medereizigers.
La Bien Assise is keurig verzorgd
Camping La Bien Assise in Guînes is goed te vinden: we kunnen de beschrijving -van morgen- in het reisboek natuurlijk ”achterstevoren” lezen, omdat we nu van de andere kant komen. Maar we hebben ook Germaine mee en die begeleidt ons weer feilloos. Onderweg valt het ons op dat de voortuintjes veel bloemrijker zijn dan we in België hebben gezien. Bovendien schijnt de zon volop en ook dat is prettig. Bij aankomst eerst even melden bij de receptie en dan begeleidt een van de medewerkers ons per golfkar naar het NKC-gedeelte.
We zien al snel de banner van de NKC staan en worden door reisleiders Leo & Chris en Herman & Marina welkom geheten. 
De plekken liggen deze keer iets verder uit elkaar, want er zijn een paar flink drassige plekken. Een van de campers -we zijn niet de eersten- zakte al scheef. We kiezen dus voor het ‘tweede veld’: zo te zien kunnen we daar nog een aardig tijdje van de zon genieten.
We installeren de camper en maken intussen al met een paar ”buren” kennis. Dat valt nog niet mee, want ondanks de portrettengalerij is het onthouden via de juiste namen bij elk gezicht nog een hele opgave.
We besluiten eerst even een rondje over de camping te doen, ook al om uit te vinden hoe het met wifi zit… Voor een dag betaal je 5 euro, maar zuinige Hollanders als we zijn, zoeken we een andere oplossing. Je hebt namelijk gratis wifi bij de bar. Maar ja: het wachtwoord?? Dat staat gelukkig gewoon op het bord bij de bar en dankzij mijn wifi-antenne-versterker -EnGenius- kan ik zonder problemen inloggen.
Aanknopingspunten om je mede-reizigers te onthouden
Soms heb je gelukkig een aanknopingspunt om het wat makkelijker te maken om namen te onthouden. Zo reageerden José en Kees als eersten op onze eerste mail, waarin we naar de groep toe meldden dat we van de partij zouden zijn. Jef en Blanca, Sieds en Rinkje en ook Gerrit en Tjitske zijn er al. Een ander stel -Ton en Gonnie- komt uit Bodegraven en daar heb ik 30 jaar gewoond. Hij is organist van de Hervormde kerk op het Plein, en daar vlak achter stond de school waar ik werkte. Met hen lopen we een rondje over de camping en gaan we op het terras bij het restaurant “La Ferme Gourmande” een welkomstborrel drinken.
Om vijf uur is het La Bien Assise-tijd voor het eerste happy hour van deze reis, uiteraard meteen met een briefing voor het programma van de volgende dag.
We beginnen met een toost op een voorspoedige reis voor iedereen en de wens dat we samen een hechte groep zullen zijn, waarbij dan voor iedereen het genieten van Zuid-Engeland hoog in het vaandel staat.
We krijgen natuurlijk ook nog de nodige informatie, zoals hoe we morgen moeten handelen als we bij de P&O ferry komen.
Heerlijk welkomstdiner in La Ferme Gourmande
‘s Avonds hebben we bij het campingrestaurant een welkomstdiner. Smaakt prima, maar is wel verrassend. We hebben namelijk bij de kennismaking met de groep op het Lierderholt in Beekbergen al eind maart onze voorkeuren voor de gerechten moeten doorgeven. Geen idee meer wat dat was, maar gelukkig zijn er papierstrookjes waar het op staat en die liggen netjes op je tafel. Heel leuk en ongedwongen sfeertje en ruim de gelegenheid wat nader met enkele mede-reizigers kennis te maken.
Het is 4 mei en we willen op tijd in de camper zitten voor de Dodenherdenking. Dat doen we jaarlijks, maar zeker nu na die indrukwekkende ceremonie van gisteren.
Als we terug zijn bij de camper, blijven we niet heel lang op: morgen moeten we op tijd rijden om de boot in Calais te kunnen halen.
