We rijden de tuinenroute                                                                                        dag 17:  zaterdag 28 september

[ezcol_1third][/ezcol_1third] [ezcol_2third_end]We verlaten Addo Elephant park en gaan via de Tuinenroute op weg naar Tsitsikamma Nationaal Park. Een eenvoudige route, van ongeveer drie uur. We staan bijtijds op, kwart over zes, en zitten er om zeven uur helemaal klaar voor, hoewel we pas om tien voor half acht zouden vertrekken. Althans, op weg naar het restaurant waar om half acht is afgesproken. Er is geen buffet, dus we vrezen voor de tijd, mede gezien de trage ervaring van de lunch gisteren. Dat valt erg mee: iedereen is om vijf over acht klaar. We zijn gereed voor vertrek, behalve onze chauffeur. Hij moet namelijk eerst nog bellen over de marinebootexcursie vanmiddag. Er is namelijk storm en regen voorspeld. Wij gebruiken deze extra tijd om nog even een foto te maken van Hapoor, de legendarische olifant van het Addopark.[/ezcol_2third_end]

Het definitieve besluit blijkt nog niet genomen, dus gaan we op weg richting Port Elisabeth. Voorlopig nog afwisselend zon, dus dat gaat goed. De townships voor de stad zien er troosteloos uit: op de grond en zeker tegen de hekken massa’s plastic. Toch zijn ook de eerste verbeteringen zichtbaar: stenen huisjes met zonneboilers voor warm water.

We stoppen een stuk voorbij de stad bij. ?.. een tankstation met koffiebar. Ik vergeet specifiek zwarte koffie te vragen, dus krijgen we een melkbakkie, helaas. Als we weer in de bus zitten, horen we het definitieve oordeel: de bootexcursie gaat niet door. Dat blijkt ook te gelden voor een groot aantal busreizen, zo horen we: OAD is failliet. Begin deze week zaten we nog met een OAD-groep in hetzelfde hotel en het is de vraag hoe het hen nu vergaat. De rondreis zal wel worden afgemaakt, maar onze reisleidster vertelt dat de kans bestaat dat hun overnachtingen worden ‘afgewaardeerd’. De agent krijgt namelijk in veel gevallen het geld pas achteraf en in dit geval gaan curator, belastingdienst en UWV voor. Of er dan nog iets overblijft??

[ezcol_3fifth][/ezcol_3fifth] [ezcol_2fifth_end]We rijden door naar Tsitsikamma, waar een wandeling mogelijk is naar een drietal hangbruggen. Eerst echter worden we bij het parkeerterrein overweldigd door een spectaculair schouwspel van hoog opspattende golven tegen de rotsen. Het is een hele ruige zee en gelukkig is de regen even opgehouden. Er wordt dus volop gefotografeerd en natuurlijk ook gefilmd. Daarna gaan we op pad via een plankier over de rotsen, af en toe ligt stijgend, maar vaker met een flink aantal treden omhoog. Afgewisseld door treden die weer omlaag voeren, maar na een kilometer zijn we dan toch bij een plek die we ons nog herinneren van Nepal: de grote hangbrug. Ook hier natuurlijk weer van alle kanten plaatjes schieten, zowel met een van ons twee -ook een keer samen- als alleen van de natuur.[/ezcol_2fifth_end]

[Show slideshow]

De grote hangbrug loop je heen-en-weer (je kunt aan het einde ook steil omhoog tegen de rotsen, maar dat laten we over aan de dapperen onder ons) en dan het pad vervolgen via de twee kleine hangbruggen. Daar heb je een prachtig uitzicht op de omgeving, hoewel het nu wel weer is gaan regenen. Het blijkt gelukkig een kortstondige bui te zijn, dus even later beginnen we weer vol goede moed aan een stevige klim, want je moet toch weer op het juiste ‘niveau’ uitkomen. Ook nu komen we ogen tekort om de prachtige uitzichten te genieten.

Na deze klim terug zijn we weer vlakbij de parkeerplaats, waar we in het restaurant de lunch gebruiken. De prijzen voor het eten zijn daar wel normaal, maar die voor het drinken zijn duidelijk aangepast aan hun unieke positie: ze hebben hier het alleenrecht. Een biertje kost 26 rand -tegen normaal 14 of 15 en voor de wijn liefst 32, waar 20 gebruikelijk is.

We rijden nu door, voorbij ons hotel, naar Plettenbergbaai, waar we eerst vanaf een uitkijkpunt naar dit dorp-aan-zee kijken. Daarna brengt het busje ons naar het strand, waar we in een van de strandtenten twee hoog een mooi uitzicht hebben en wat drinken. Heerlijk relaxed allemaal, vandaag.Tegen zessen zijn we bij de Village Inn, het hotelcomplex in Tsisikammadorp waar we twee nachten zullen verblijven. Met recht een complex, want links en rechts van het hoofdgebouw staan tond een groot groen plein ‘huizenblokjes’ uit diverse bouwperiodes, waarin de kamers zich bevinden. Helaas: met nog twee andere stellen zitten wij weliswaar in de Theebarn, maar wel een beetje achteraf achter de hoofdgebouwen aan het groenplein.

Wifi wil hier ook al niet echt werken: wat we ook proberen, de verbinding tot stand brengen lukt niet. Dat zou dus beter kunnen: ik moet er helemaal voor naar de centrale ruimte lopen om verbinding te krijgen.

‘s Avonds genieten we van een lekker diner, met het eerste drankje van Ellie. Wij hebben er als groep namelijk mee ingestemd dat we op de dag van Hermanus een uur eerder vertrekken, zodat zij kan deelnemen aan een haaienkooi-afzink. Of, zoals als Mart het noemt: soppen in zee.

Voor de rest van de groep zal de zondag niet zo vol zitten. Weliswaar is de reisleidster met verschillende suggesties gekomen voor een extra excursie om de tijd zondagochtend ‘op te vullen’, maar de meerderheid van de groep voelt niets voor een bezoek aan een apen… of een vogelopvang. We kunnen dus heerlijk uitslapen en rustig aan doen: het vertrek is pas half elf.